اگر روی نقشه به جنوب هند نگاه کنید، جزیرهای سبز و درخشان در میان اقیانوس خودنمایی میکند؛ اینجا سریلانکاست. سریلانکا کشوری کوچک اما از نظر موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی، خاص است و در دنیا آن را همچون نقطه تقاطع کشورهای آسیایی و دریانوردی جهانی میبینند.
اگر برای پرسش «سریلانکا کجاست؟» دنبال پاسخی کوتاه و درست هستید، میتوان گفت سریلانکا جزیرهای مستقل در جنوب آسیا، درست زیر هند است که با تاریخ کهن، معابد بودایی، مزارع چای و سواحل گرمسیری به مقصد گردشگری محبوبی در دنیا تبدیل شده است.
طبق گزارش موسسه توسعه گردشگری سریلانکا، در سال ۲۰۲۳ تعداد گردشگران بینالمللی ورودی به سریلانکا حدود یک میلیون و پانصد هزار نفر بوده که بیش از دو برابر میزان سال ۲۰۲۲ است. برای جزئیات بیشتر درباره زبان، فرهنگ و جاذبههای دیدنی سریلانکا، تا انتهای این صفحه همراه ما باشید.
سریلانکا جزیرهای در دل اقیانوس هند و دقیقا زیر شبهجزیره هند است. این جزیره، حدود ۲۹ کیلومتر از جنوبشرقی هند فاصله دارد و مساحت آن به ۶۵٬۶۱۰ کیلومتر مربع میرسد. این پهنه سرسبز، از دشتهای کمارتفاع ساحلی و فلاتهای تپهای در مرکز تشکیل شده است و حتی رنگ و موقعیت آن روی نقشه نشان از جذابیتهای طبیعی آن دارد.
سریلانکا هیچ مرز زمینی مشترکی با کشور دیگری ندارد، اما با هند و مالدیو از طریق تنگه پالک و خلیج مانار مرزهای دریایی مشترک دارد. سایر کشورهای همسایه سریلانکا هم تنها از طریق دریا با آن ارتباط دارند و همین موقعیت دریایی ویژه، باعث شده سریلانکا نقش جغرافیایی و اقتصادی مهمی در مسیرهای دریایی جنوب آسیا داشته باشد.
اگر برایتان سوال است که پایتخت سریلانکا کجاست، باید در نقشه به دنبال نام «سری جایاواردنپورا کوته» بگردید. هرچند بیشتر فعالیتهای اقتصادی و سیاسی در کلمبو جریان دارند، پایتخت رسمی کشور سری جایاواردنپورا کوته است.
بخشی از پاسخ این پرسش که «سریلانکا کجاست» به تاریخچه پیدایش این سرزمین بازمیگردد. سریلانکا، جایی که امروز یکی از محبوبترین مقاصد گردشگری در جهان به حساب میآید، هزاران سال است که راه ارتباط تمدنها بوده.
نامهای کهن سریلانکا در متون قدیمی تاریخی و اسلامی شامل «سراندیب» و «سیلان» است که نشان میدهد هر قدرتی در اقیانوس هند نفوذ داشته، گذرش به این جزیره هم افتاده است. برای مثال، نخستین پادشاهیهای سینهالی ۵۰۰ سال پیش از میلاد شکل گرفتند و آیین بودایی و قوم هندوآریایی از هند به این منطقه آمدند.
در سدههای بعد، پرتغالیها و هلندیها کنترل بخشهایی از جزیره را به دست گرفتند، و در قرن نوزدهم بریتانیا آن را مستعمره کرد و با توسعه مزارع چای و قهوه، اقتصاد کشور را دگرگون ساخت. پس از دههها، سریلانکا در سال ۱۹۴۸ استقلال یافت و از آن روز تلاش میکند میراث تاریخی و طبیعیاش را به فرصتی برای جذب گردشگر بدل کند.
سریلانکا محل سکونت حدود ۲۲ میلیون نفر است، اما این جمعیت کوچک، بر خلاف تصور عموم، دنیایی از تنوع در خود دارد. اکثریت مردم را سینهالیها تشکیل میدهند که زبان سینهالی و آیین بودا بخشی جدانشدنی از هویتشان است. در کنار آنها، جامعه بزرگ تامیل با ریشههای هندی زندگی میکند که به هندوئیسم گرایش دارند. جالب است بدانید اقلیتهای مسلمان و مسیحی هم در اجتماع سریلانکا حضور پررنگ دارند و هر کدام آیینهای ویژه خود را حفظ کردهاند.
تنوع مذهبی و قومی یکی از جاذبههای سریلانکاست که باعث شده در یک خیابان آن بتوانید هم صدای ناقوس کلیسا را بشنوید و هم بوی عود معبد بودا را. احترام به معابد و آیینهای متنوع و فرهنگ مهماننوازی، یکی دیگر از سنتهایی است که گردشگران سریلانکا زیاد به آن اشاره کرده و از سفرشان به سریلانکا به عنوان تجربهای متفاوت یاد میکنند.
سرزمین سریلانکا از سواحل رویایی تا معابد باستانی را در بر گرفته است. اینجا یک جزیره گرمسیری کوچک است که ترکیبی شگفتانگیز از تاریخ کهن، فرهنگ متفاوت و طبیعت بکر را ارائه میدهد. برای درک بهتر این اقلیم، چند نمونه از جاهای دیدنی سریلانکا را در ادامه معرفی میکنیم.
کلمبو، شهر بندری معروف و معمولاً نخستین جایی است که مسافران قدم به آن میگذارند. اینجا، همزمان که مرکز بانکها و هتلهای لوکس سریلانکا است، زندگی روزمره بومیان منطقه را هم به خوبی نمایش میدهد.
بازار پتاه کلمبو یکی از بهترین جاهای دیدنی سریلانکا است که در آن میتوانید چهره واقعی شهر را تماشا کنید. در این بازار، ادویه، لباس، جواهر و خوراکیهای محلی کنار هم چیده شدهاند. در بخش ساحلی و در اسکله گاله فیس گرین نیز، میتوانید یک پیادهروی عصرگاهی دلنشین داشته باشید یا آثار باقیمانده از استعمار پرتغال و هلند را در خیابانهای قدیمی آن ببینید.
کندی، بخصوص برای بوداییها شهری مقدس است؛ چرا که معبد دندان بودا در دل آن قرار دارد. این مکان یکی از مهمترین زیارتگاههای بودایی در جهان است و هر سال در جشن «اسالا پراهرا» هزاران راهب و فیلهای آراسته در مراسمی باشکوه در آن حضور پیدا میکنند.
دریاچه آرام کندی و باغهای گیاهشناسی سلطنتی هم، از جاذبههای بکریاند که فضای طبیعی تماشایی در کندی فراهم کردهاند. حضور مجموعهای از معابد، بازارهای سنتی و کارگاههای صنایع دستی در این منطقه، تجربههای متنوع معنوی و فرهنگی جالبی برای گردشگران رقم میزند.
در بخش آشنایی با جغرافیای سریلانکا، به ارتفاعات و دشتهای این منطقه اشاره کردیم. نووارا الیا، شهری در سریلانکاست که شامل ارتفاعات مرکزی سریلانکا میشود و هر روز با مه صبحگاهی و کوههای پوشیده از مزارع چای، تصویر متفاوتی از جزیره گرمسیری ارائه میدهد. این شهر در دوران استعمار بریتانیا شکل گرفته و هنوز هم خانههای آجری با بام شیروانی در آن، یادآور فضای انگلیسی آن زمان هستند.
بازدید از کارخانههای چای و مزه کردن محصول تازه چیدهشده تجربهای است که اغلب گردشگران از آن به عنوان خاطره ناب سفر به سریلانکا یاد میکنند. باغهای گل، مسیرهای پیادهروی کوهستانی و چشمانداز دریاچه گریگوری، جاذبههای دیگریاند که سفر به این منطقه را کامل میکنند.
بیشتر کسانی که حتی از سریلانکا چیز زیادی نمیدانند، سیگیریا را میشناسند. این صخره عظیم یکی از نمادهای جهانی سریلانکاست که ۲۰۰ متر ارتفاع داشته و در قرن پنجم میلادی به دستور شاه کاشیا ساخته شده است.
هدف از ساخت سیگیریا، کاخ سلطنتی و دژ نظامی بوده و معماری آن شامل پلکان باریک، نقاشیهای دیواری مشهور به دوشیزگان سیگیریا و باغهای هندسی پای صخره است که هر کدام در گوشهای خودنمایی میکنند. فراتر از همه این صحنهها، زمانی است که به بالای صخره میرسید و چشمانداز ۳۶۰ درجه از جنگلهای اطراف پیش رویتان است؛ این صحنه دقیقا همان چیزی است که ثبت سیگیریا در فهرست میراث جهانی یونسکو را توجیه میکند.
آنوراداپورا بیش از هزار سال پایتخت سیاسی و مذهبی کشور سریلانکا بود. در این شهر هنوز استوپاهای عظیم، صومعههای سنگی و بقایای کاخهای سلطنتی آن زمان پابرجاست. درخت مقدس «بو» که بیش از دو هزار سال قدمت دارد و زیارتگاه مهمی برای بوداییهاست، از جاذبههای سریلانکا در آنوراداپورا هستند و این شهر باستانی را به نمونهای کمنظیر از تمدنهای اولیه جنوب آسیا تبدیل میکنند.
اگر نقشه سریلانکا در جهان برای شما تداعیکننده سرزمینی مشرف به دریاهاست، باید از بنتوتا و میریسا دیدن کنید. بنتوتا از سواحل محبوب سریلانکا و مرکز ورزشهای آبی مثل قایقسواری و غواصی است، و میریسا منطقهای با سواحل آرام برای تماشای نهنگها و آبزیان است.
کافههای ساحلی، اقامتگاههای بومگردی و غروبهای آتشین این دو منطقه، مقصدی ایدئال برای تمام علاقهمندان به طبیعتگردی و آرام گرفتن در سواحل بکر و خلوت است.
بزرگترین زیستگاه پلنگ سریلانکایی، پارک ملی یالا یالا با وسعتی بیش از هزار کیلومتر مربع است. این حیوان کمیاب که دیدنش در طبیعت تجربهای فراموشنشدنی محسوب میشود، در پارک ملی یالا زندگی میکند. گلههای فیل، خرسهای تنبل، تمساحها و دهها گونه پرنده نیز در این پارک وجود دارند و امکانات تفریحی مثل سافاریهای صبحگاهی با جیپ، بهترین شانس برای دیدن حیات وحش در این را فراهم میکنند.
سریلانکا اقلیم متنوعی دارد، از این رو بهترین زمان سفر به این کشور بستگی به نوع سفر و هدف شما دارد. اگر قصد استراحت و تفریح در سواحل جنوبی و غربی مانند کلمبو، گال، بنتوتا و نیگومبو را دارید، بهترین زمان سفر از دسامبر تا آوریل است. در این دوره، بارندگی کم است و شرایط آب و هوایی برای فعالیتهای ساحلی و گردشگری مطلوب است.
برای بازدید از مناطق مرکزی و کوهستانی مانند کندی، نوارا الیا و سیگیریا، بهتر است تور سریلانکا را در بازه زمانی ژانویه تا آوریل برنامهریزی کنید؛ چرا که هوا خنکتر و شرایط برای پیادهروی و بازدید از جاذبههای طبیعی مناسبتر است. بنابراین، انتخاب زمان سفر با توجه به منطقه مورد نظر اهمیت زیادی دارد و ممکن است تجربه شما از فعالیتهای گردشگری در مقصد را تحت تاثیر قرار دهد.
سریلانکا شبیه هیچ مقصد گردشگری معمولی نیست و در هر گوشه از آن میتوانید خاطرات متفاوت و ماندگاری رقم بزنید. چه در میان مزارع چای قدم بزنید، چه از صخره سیگیریا به طلوع خورشید بنشینید یا به موجهای اقیانوس گوش بسپارید، لحظات منحصر به فردی خواهید داشت که پیش از این تجربه نکردهاید.
برای دیدن زیباییهای سریلانکا، همین حالا برنامه سفر خود را با آژانس آریاکیاسفر بچینید و از خدمات حرفهای تور سریلانکا بهرهمند شوید.
دیدگاه ها:
هنوز دیدگاهی برای این مقاله نوشته نشده است. اولین دیدگاه را شما بنویسید.